تاریخچه اولین ساعت های مچی

تاریخچه اولین ساعت مچی برمی‌گردد به سال 1505، زمانی که یک قفل ساز آلمانی به نام Peter Henlein اولین ساعت جیبی قابل حمل جهان را اختراع کرد. این طرح تخم مرغی شکل در نهایت به یک ساعت جیبی مسطح تبدیل شد و تا سال 1675، بسیار رایج شده بود و امروزه نیز همچنان طرفدار دارد. به دلیل فناوری جدیدتر و اندازه کوچک‌تر، دقت ساعت‌های جیبی در برخی موارد حتی از ساعت‌های آبی قدیم کمتر بود و گاهی اوقات چند ساعت در روز خطا داشتند. بیشتر ساعت‌های تولید شده اوایل به عنوان ساعت مردانه مورد استفاده قرار می‌گرفتند و زنان کمتر از این نمونه‌ها استقبال می‌کردند.

سازندگان ساعت و مخترعان به توسعه ادامه دادند که دقت بیشتر و بیشتری را به همراه داشت، تا زمانی که به اندازه ساعت‌های آونگی کاملا قابل اعتماد شدند.

زمانیکه سربازان و هوانوردان آمریکایی، در اروپا می‌جنگیدند، متوجه اشتراک قابل توجهی بین اروپایی‌ها شدند. آنها شروع به بستن ساعت‌های جیبی قدیمی خود به مچ دست کرده بودند تا دسترسی آسان‌تر و سریع‌تر داشته باشند. نظارت دقیق بر زمان برای یک هوانورد یا سرباز امری بسیار مهم بود، زیرا تضمین می‌کند که آنها ماموریت خود را طبق برنامه انجام می‌دهند و از آنجایی که اولین جنگ بزرگی بود که انتقال رادیویی را در نبرد گنجانده بودند، زمان بندی دقیق از اهمیت بالایی برخوردار بود.

در سال 1916، تقریباً در نیمه راه جنگ، نیویورک تایمز مقاله‌ای منتشر کرد که در آن اذعان داشت که ساعت مچی چیزی بیش از یک مد گذرا است و در واقع ارزشمند و مهم است. از آن زمان، ساعت جیبی از مد افتاد و ساعت مچی تبدیل به ابزار استانداردی برای ثبت زمان برای مردان و زنان شد.

تاریخچه اولین ساعت های مچی

 سال 1892: ساعت‌سازان سوئیسی اولین ساعت مچی خود، Omega را معرفی کردند، Omega اولین ساعت مجهز به تکرار دقیقه و زنگ در جهان بود.

سال 1905: Wilsdorf & Davis، که به  Rolex تبدیل شد، در لندن تأسیس شد. ساعت‌های مچی اولیه آنها به جواهرفروشی‌ها فروخته می‌شد.

سال 1908: برند رولکس توسط هانس Hans Wilsdorf ایجاد شد.

سال 1913: سیکو اولین ساعت مچی ژاپنی را ساخت.

سال 1916: Patek Philippe اولین ساعت مچی زنانه پیچیده پنج دقیقه ای خود را معرفی کرد.

سال 1917: وزارت جنگ بریتانیا شروع به صدور استاندارد ساعت مچی برای سربازان کرد.

سال 1923: جان هاروود، یک تعمیرکار ساعت مچی بریتانیایی، حق اختراع ساعت مچی خود سیم پیچ را به ثبت رساند.

سال 1924: Patek Philippe، اولین ساعت مچی مردانه دقیقه‌ای خود را برای مهندس خودرو، Ralph Teetor، ساخت.

سال 1925: Patek Philippe اولین ساعت مچی با تقویم دائمی شناخته شده در جهان را اختراع کرد.

سال 1927: رولکس با فرستادن ساعت‌های Oyster به مچ شناگر Mercedes Gleitze در کانال انگلیسی ثابت کرد که ضد آب هستند و پس از 10 ساعت در آب، ساعت همچنان به خوبی کار می کردند.

سال 1930: تعداد ساعت‌های مچی از ساعت‌های جیبی با نسبت 50:1 بیشتر بود.

سال 1931: رولکس اولین ساعت خود سیم پیچ جهان را معرفی کرد. این فناوری هنوز در دنیای ساعت امروزی نفوذ دارد.

سال 1932: امگا شروع به ارائه اولین ساعت غواصی تجاری موجود در جهان کرد.

سال 1940: امگا پیشرفت‌هایی را در زمینه مقاومت در برابر آب، ضد ضربه و ضد مغناطیس صنعتی می‌کند.

سال 1940: امگا پیشرفت هایی را در زمینه مقاومت در برابر آب، ضد ضربه و ضد مغناطیس صنعتی می‌کند.

سال 1948: Patek Philippe شروع به تحقیق در مورد کاربردهای الکترونیکی ممکن در ساخت ساعت کرد.

سال 1953: رولکس ساعت Submariner معروف خود را به بازار عرضه کرد.

سال 1957: امگا خطوط ساعت مچی Seamaster و Speedmaster خود را عرضه کرد. شرکت کامپیوتری کاسیو تاسیس شد، اگرچه اولین ساعت آنها تا سال 1978 وارد بازار نشد.

سال 1959: سیکو، همراه با شرکت دخترشان اپسون، شروع به توسعه اولین حرکت ساعت الکتریکی کوارتز کرد.

سال 1965: Omega Speedmaster به ساعت رسمی ناسا تبدیل شد.

سال 1969: سیکو تولید انبوه ساعت الکترونیکی حرکت کوارتز خود را آغاز کرد. Neil Armstrong اولین انسانی است که روی ماه قدم زد در حالی که یک Omega Speedmaster به دست داشت.

ساعت‌های مچی معاصر: تنوع و توسعه در بازار

سبک‌ها و قابلیت های ساعت از آن زمان تاکنون مورد توجه قرار گرفته است و احتمالاً ادامه خواهد یافت. اما روح اصلی ساعت مچی امروز همچون دوران پس از جنگ جهانی اول، دست نخورده مانده است. اگرچه بسیاری از سازندگان ساعت و شرکت‌هایشان به سرعت ظهور کرده‌ و پس از مدتی از بین رفته‌اند، برخی از پیشگامان این صنعت همچنان حضور دارند و قوی هستند. امگا و رولکس همچنان به طور گسترده‌ای مورد علاقه است. و Patek Philippe هنوز هم از نظر کیفیت و مهارت در بهترین جایگاه قرار دارد، اما هیچ یک از آنها انحصار ساعت های مچی را ندارند.

به لطف جهانی شدن بازار و افزایش دسترسی به تکنولوژی با کیفیت، تعداد زیادی از طراحان و سازندگان ساعت وجود دارند که در سال‌های اخیر ظهور کرده‌اند، که بسیاری از آنها قطعات بسیار باکیفیتی را با قیمت‌های مختلف تولید می‌کنند. امروزه انواع مختلف ساعت مچی از ساعت‌های نظامی تاکتیکی گرفته تا بهترین ساعت‌های قایق‌رانی لوکس در هر سبکی در دسترس هستند.

تاریخچه اولین ساعت ها در جهان

ما انسان‌ها از ابتدا به چیزی نیاز داشتیم که بتوان زمان را به کمک آن بیان کرد. در این مسیر راه هایی برای علامت‌گذاری گذر ساعت‌ها، دقیقه‌ها و ثانیه‌ها و حتی میلی ثانیه‌ها ابداع شد که قابل اعتمادتر از تخمین‌های انسانی بود. اما نتایج بدست آمده رضایت بخش نبود، در نتیجه انسان‌ها تصمیم به بهبود اختراعات گرفتند. تا اینکه امروز به اینجا رسیدیم و همچنان در تلاشیم تا کارها را بهتر، آسان‌تر، در دسترس‌تر و دقیق‌تر کنیم. اگر علاقه‌مند به مطالعه تاریخچه ساعت در ایران باستان هستید حتما این مقاله را مطالعه کنید.

تاریخچه ساعت آفتابی

در حدود 3500 سال قبل از میلاد، ساعت آفتابی در چین و مصر رایج بود. در حدود 600 سال قبل از میلاد، مخترعی به نام Anaximander اولین ساعت آفتابی فلزی یونانی را خلق کرد.

ساعت آفتابی دستگاهی است که برای نشان دادن زمان روز با موقعیت خورشید استفاده می شود و از صفحه‌ای با علامت‌هایی مانند ساعت و جسمی با لبه مستقیم تشکیل شده است که روی صفحه سایه می‌اندازد. در اصطلاح عامیانه، ساعت آفتابی ساعتی است که از حرکت سایه برای نشان دادن زمان استفاده می‌کند.

با این حال، ساعت آفتابی دارای برخی اشکالات بسیار مهم است. به عنوان مثال، در موقعیت‌های جغرافیایی مختلف، طول سایه‌های متفاوتی ایجاد می‌شود و در نتیجه سایه شاخص با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کند. بنابراین در ساعت‌های آفتابی، برای نمایش زمان صحیح، باید همیشه ثابت بمانند و همچنین ساعت های آفتابی در شب کار نمی‌کنند.

ساعت شنی

همان طور که در بالا اشاره شد، ساعت‌های آفتابی در شب کار نمی‌کنند. به منظور تعیین زمان در فاصله بین غروب خورشید و زمان طلوع دوباره، انسان‌ها شروع به بررسی و کشف روش‌های جایگزین برای تعیین زمان کردند. در سال 1500 قبل از میلاد، شمع‌هایی که با سرعت مشخصی می‌سوزند اختراع شدند. تقریباً در همان زمان، ساعت شنی به یک دستگاه اندازه‌گیری زمان رایج تبدیل شد.

ساعت شنی وسیله‌ای است که برای اندازه‌گیری گذر زمان استفاده می‌شود. این ساعت شامل دو لامپ شیشه‌ای است که به صورت عمودی توسط یک گردن باریک به هم متصل شده‌اند تا یک جریان تنظیم شده از یک ماده (از لحاظ تاریخی ماسه) از لامپ بالایی به لامپ پایینی برقرار شود. به طور معمول، لامپ‌های بالا و پایین متقارن هستند به طوری که ساعت شنی بدون توجه به جهت، مدت زمان یکسانی را اندازه‌گیری می‌کند. مدت زمان مشخصی که یک ساعت شنی مشخص می‌شود توسط عواملی از جمله مقدار و درشتی ذرات معلق، اندازه لامپ و عرض گردن تعیین می‌شود.

همچنین در حدود 1000 سال قبل از میلاد، ساعت‌های آبی که تقریباً شبیه ساعت شنی کار می‌کردند، محبوب شدند و در سال 1100 میلادی ساعت‌های مکانیکی جایگزین همتایان آبی خود شدند.

ساعت آونگی

ساعت‌های مکانیکی از مجموعه‌ای از قرقره‌ها، وزنه‌های تعادل و زنگ‌ها ساخته شده بودند (کلمه ساعت در واقع از زبان فرانسوی به معنای زنگ گرفته شده است) و در سراسر جهان شروع به ظهور کردند، اما دقیق‌تر از ساعت‌های آبی نبودند. به طوری که ساعت‌های مکانیکی دارای نیم ساعت یا بیشتر خطا در روز بودند، تا اینکه گالیله آونگ را در سال 1594 کشف کرد. اما گالیله از کشف آونگ برای ایجاد ساعتی با کارکرد بهتر استفاده نکرد.

تا اینکه در سال 1657 یک مرد هلندی به نام Christian Huygens بعد از 63 سال، مفهوم آونگ را درک کرد و به کمک آن ساعت مکانیکی را بهبود بخشید. به طوری که ساعت‌های مکانیکی از آن به بعد تنها 15 ثانیه را در روز از دست می‌دادند. این ساعت مکانیکی اولین ساعت با دقت معقول در جهان بود. ساعت‌های آونگی از محبوبیت بالایی برخوردار بودند اما به علت بزرگی و سنگینی، قابل حمل نبودند.

ساعت شمعی؛ زمان‌سنجی برای روزهای ابری

یکی از ساعت‌های قدیمی برای نشان دادن زمان در گذشته، استفاده از شمع بوده است. این وسیله برای روزهای ابری که خورشید در آسمان به ندرت دیده می‌شد و زمان را نمی‌توانستند از طریق خورشید بررسی کنند از شمع استفاده می‌کردند.

نحوه‌ی کار این وسیله بدین شکل بود که در بخش‌های مختلف شمع به اندازه‌ی یکسان میخ‌ها را فرو می‌کردند و شمع را روشن.

با آب شدن شمع و رسیدن به میخ، آنها می‌افتادند و با در آمدن صدای میخ نشان می‌داد که مثلا ده دقیقه از زمان آب شدن شمع گذشته. در یان شمع‌ها اندازه طولی و قطری میخ نیز مورد نظر بوده است و بر مدت زمان گذشته شده اثر می‌گذاشت.